26 Ocak 2015 Pazartesi



düşündüğüm yerden başlıyorum. gelişigüzel bu halime alışman gerekiyor. yorgunum. kendimle ilgili söyleyebileceğim en yalın gerçek bu sanırım. öncesinde ‘bekliyorum' diyordum çocukca.şimdi aynı çocuk gözlerinin zümrütüne dalgın. uzun zamandır bilmediklerimden bahsetmiyorum. sadece onları öğrenmeye meyil ediyorum. yorgunca duruyorum karşında, sessiz.
bunlar çok uzun zamanlar; -den beri’ler, -e kadar’lar… sabrın sınırını ben de bilmiyorum. zamanıma alışman gerekiyor. burada yelkovanlar akrebi sokuyor. burada zaman duruyor insanlar geçiyor. geçerken birbirlerini eziyorlar, üstüme basıyorlar, çığlıklar atıp, sarı sarı gülüyorlar.
burada kar yağıyor. avuçlarımda biriktiriyorum titreyerek. mosmor bana benzeyen herkes. beyaza duyulan acemi bir umutla, ağızlar açık yukarı bakıyoruz. Gün geceye dönerken yutkunuşlar devleşiyor. nefesler hala sıcak. gidebildiği yere kadar gidiyor. ben senin nefesine karışacağı günü bekliyorum. bekliyorum, burada kar tutmuyor.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder